دغدغه ی فرهنگ ، امام خامنه ای
راه جلوگیری از تهاجم فرهنگی، گرفتن و بستن و زدن نیست؛
بلکه گاهی گرفتن و بستن و زدن، کمک به تهاجم است.
طرف از خدا می‌خواهد که او را بگیرند، بگوید دیدید حرف حق زدیم، جلوی ما را گرفتند!
یک عدّه آدم مستضعف و بیچاره هم باور کنند و بگویند لابد حرفش حق بوده که او را گرفته‌اند! پس گرفتن و بستن، راهِ مقابله با حرف باطل نیست؛
بلکه راه مقابله با حرف باطل، گفتن حرف حق است؛ همین .
وقتی‌که آن مرد خارجی بد دهنِ بد دل می‌آید و آیة قرآن می‌خواند که امیرالمؤمنین را مورد مذمّت قرار دهد، حضرت نمی‌گویند که این فلان‌فلان‌شده را بگیرید. درحالی‌که اگر واقعاً می‌خواستیم حکم شرعی‌اش را نگاه کنیم، بعید هم نبود که حدّ شرعی او اعدام و از بین بردن یا لااقل نفی او باشد. اما امیرالمؤمنین این کار را نکرد و در جوابش آیة قرآن خواند.
کسی که زبانِ باز و دلِ روشن و مغزِ فعّال دارد، می‌تواند مقابل تهاجم فرهنگی را بگیرد. با چه؟
با سنگر فرهنگی ، با حصار فرهنگی و با سلاحِ دورزنِ فرهنگی.
ابزار فرهنگی لازم است.
این است که ما به کسانی که اهل کار فرهنگی‌اند، دائم می‌گوییم، به بعضی تکرار می‌کنیم، به بعضی التماس می‌کنیم، بعضی را در اینجا جمع می‌کنیم و به بعضی پیغام می‌دهیم که آقا! کار فرهنگی بکنید.
جواب کار فرهنگی باطل، کار فرهنگی حق است.
درمقابل کسی که از ابزار فرهنگی استفاده می‌کند، ابزار فرهنگی لازم است. (1373/6/21)
