عاقبت بخیری چیزی است که باید هر لحظه از خدا بخواهیم…
عزل آقای منتظری از قائم مقامی رهبری توسط امام خمینی (ره) از نقاط عطفی
در تاریخ انقلاب اسلامی بود. حرکتی که نشان داد رهبری انقلاب در راستای
اهداف انقلاب با کسی تعارف ندارد، حتی اگر آن شخص جانشین رهبری باشد و امام
خمینی در نامهای که به همین منظور نوشتهاند تکلیف خود را اینگونه ابراز
مینماید:
من با خدای خود عهد کردم که از بدی افرادی که مکلف به اغماض آن نیستم هرگز چشم پوشی نکنم.
من با خدای خود پیمان بستهام که رضای او را بر رضای مردم و دوستان
مقدم دارم؛ اگر تمام جهان علیه من قیام کنند دست از حق و حقیقت برنمی
دارم.
من کار به تاریخ و آنچه اتفاق میافتد ندارم؛ من تنها باید به وظیفه شرعی خود عمل کنم.
زمان: ۶ فروردین ۱۳۶۸ / ۱۸ شعبان ۱۴۰۹
مکان: تهران، جماران
موضوع: «عدم صلاحیت برای تصدی رهبری نظام جمهوری اسلامی»
مخاطب: منتظری، حسینعلی
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای منتظری
با دلی پر خون و قلبی شکسته چند کلمهای برایتان مینویسم تا مردم روزی در
جریان امر قرار گیرند. شما در نامه اخیرتان نوشتهاید که نظر تو را شرعاً
بر نظر خود مقدم میدانم؛ خدا را در نظر میگیرم و مسائلی را گوشزد میکنم.
از آنجا که روشن شده است که شما این کشور و انقلاب اسلامی عزیز مردم
مسلمان ایران را پس از من به دست لیبرالها و از کانال آنها به منافقین
میسپارید، صلاحیت و مشروعیت رهبری آینده نظام را از دست دادهاید. شما در
اکثر نامهها و صحبتها و موضعگیریهایتان نشان دادید که معتقدید لیبرالها و منافقین باید بر کشور حکومت کنند. به قدری مطالبی که
میگفتید دیکته شده منافقین بود که من فایدهای برای جواب به آنها
نمیدیدم…
[برای خواندن متن کامل نامه به ادامه مطلب مراجعه کنید...]