حجاب چیست؟
در لغت به معنای : 1 - پرده ، ستبر. 2 - نقابی که
زنان چهرة خود بدان پوشانند، روبند، برقع . 3 - چادری که زنان سرتاپای خود
را بدان پوشانند.
شهید مطهرى نتیجه تحقیقات لغوى خود را درباره این واژه، چنین بیان مى کند:
کلمه حجاب هم به معنى پوشیدن است و هم به معنى پرده و حاجب، بیشتر استعمالش به معنى پرده است. این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش مى دهد که پرده وسیله پوشش است و شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت هر پوشش حجاب نیست; آن پوشش حجاب نامیده مى شود که از طریق پشت پرده واقع شدن صورت گیرد.
کلمه حجاب هم به معنى پوشیدن است و هم به معنى پرده و حاجب، بیشتر استعمالش به معنى پرده است. این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش مى دهد که پرده وسیله پوشش است و شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت هر پوشش حجاب نیست; آن پوشش حجاب نامیده مى شود که از طریق پشت پرده واقع شدن صورت گیرد.
استعمال کلمه حجاب در مورد پوشش زن اصطلاح نسبتاً جدیدى است. در قدیم و مخصوصاً در اصطلاح فقها کلمه ستر که
به معنى پوشش است به کار مى رفته است. فقها چه در کتاب الصلوة10 و چه در
کتاب النکاح11 که متعرض این مطلب شده اند کلمه ستر را به کار برده اند نه
کلمه حجاب را. بهتر این بود که این کلمه عوض نمى شد و ما همیشه همان کلمه پوشش را
به کار مى بردیم، زیرا چنان که گفتیم معنى شایع لغت حجاب، پرده است و اگر
در مورد پوشش به کار برده مى شود به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن است و
همین امر موجب شده که عده زیادى گمان کنند که اسلام خواسته است زن همیشه
پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بیرون نرود. پوشش زن در اسلام این است که
زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه گرى و خود نمایى
نپردازد. آیات مربوطه همین معنى را ذکر مى کند و فتواى فقها هم مؤید همین
مطلب است.
در آیات مربوطه، لغت حجاب به کار نرفته است. آیاتى که
در این باره هست چه در سوره مبارکه نور و چه در سوره مبارکه احزاب حدود
پوشش و تماس هاى زن و مرد را ذکر کرده است بدون آن که کلمه حجاب را به کار
برده باشد. آیه اى که در آن کلمه حجاب به کار رفته است مربوط است به زنان
پیغمبر اسلام.
معناى اصطلاحى جدید این واژه، عبارت است از پوششى که زن در برابر نامحرمان باید استفاده کند و از جلوه گرى و خود نمایى بپرهیزد.
معناى اصطلاحى جدید این واژه، عبارت است از پوششى که زن در برابر نامحرمان باید استفاده کند و از جلوه گرى و خود نمایى بپرهیزد.
