عشق از من و نگاه تو تشکیل می‌شود
گاهی تمام من به تو تبدیل می‌شود
وقتی به داستان نگاه تو می‌رسم
یکباره شعر وارد تمثیل می‌شود
ای عابر بزرگ که با گامهای تو …
از انتظار پنجره تجلیل می‌شود
تا کی سکوت و خلوت این کوچه‌های سرد
بر چشم های پنجره تحمیل می‌شود؟
آیا دوباره مثل همان سالهای پیش
امسال هم بدون تو تحویل می‌شود؟
بی شک شبی به پاس غزلهای چشم تو
بازار وزن و قافیه تعطیل می‌شود
«آن روز هفت سین اهورایی بهار
موعود! با سلام تو تکمیل می‌شود»
(زهرا بیدکی)
عاقبت بخیری چیزی است که باید هر لحظه از خدا بخواهیم…
عزل آقای منتظری از قائم مقامی رهبری توسط امام خمینی (ره) از نقاط عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی بود. حرکتی که نشان داد رهبری انقلاب در راستای اهداف انقلاب با کسی تعارف ندارد، حتی اگر آن شخص جانشین رهبری باشد و امام خمینی در نامه‌ای که به همین منظور نوشته‌اند تکلیف خود را این‌گونه ابراز می‌نماید:
من با خدای خود عهد کردم که از بدی افرادی که مکلف به اغماض آن نیستم هرگز چشم پوشی نکنم.
من با خدای خود پیمان بسته‌ام که رضای او را بر رضای مردم و دوستان
مقدم دارم؛ اگر تمام جهان علیه من قیام کنند دست از حق و حقیقت برنمی
دارم.
من کار به تاریخ و آنچه اتفاق می‌افتد ندارم؛ من تنها باید به وظیفه شرعی خود عمل کنم.
زمان: ۶ فروردین ۱۳۶۸ / ۱۸ شعبان ۱۴۰۹
مکان: تهران، جماران
موضوع: «عدم صلاحیت برای تصدی رهبری نظام جمهوری اسلامی»
مخاطب: منتظری، حسینعلی
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای منتظری
با دلی پر خون و قلبی شکسته چند کلمه‌ای برایتان می‌نویسم تا مردم روزی در
جریان امر قرار گیرند. شما در نامه اخیرتان نوشته‌اید که نظر تو را شرعاً
بر نظر خود مقدم می‌دانم؛ خدا را در نظر می‌گیرم و مسائلی را گوشزد می‌کنم.
از آنجا که روشن شده است که شما این کشور و انقلاب اسلامی عزیز مردم
مسلمان ایران را پس از من به دست لیبرالها و از کانال آنها به منافقین
می‌سپارید، صلاحیت و مشروعیت رهبری آینده نظام را از دست داده‌اید. شما در
اکثر نامه‌ها و صحبتها و موضعگیریهایتان نشان دادید که معتقدید لیبرالها و منافقین باید بر کشور حکومت کنند. به قدری مطالبی که
می‌گفتید دیکته شده منافقین بود که من فایده‌ای برای جواب به آنها
نمی‌دیدم…
[برای خواندن متن کامل نامه به ادامه مطلب مراجعه کنید...]
معنویت مدرن در راستای پاسخ به نسبت میان عقل و دین و جمع سنت و تجدد شکل گرفته است. معنویت مدرن برآیند ادراک دو ضرورت است؛ ضرورت مدرن بودن و ضرورت فرارفتن از مادیت و توجه به ساحتهای برتر وجود انسان.
معنویت را منشأ دیگری نیز هست و آن کاهش درد و رنج است. از این نظر، معنویت رنگ وبوی روان شناختی پیدا می نماید؛ روان‌شناسی‌ای که ناظر به بهداشت روانی و زندگی بهتر و بی غدغه‌تر‌‌است.
معنویّت مدرن نحوه‌‌ای مواجهه با جهان هستی است که در اثر آن، شخص با رضایت باطن زندگی می‌کند و دستخوش اضطراب ، دلهره و نومیدی نمی شود.
نقد و بررسی عرفانهای مدرن و کاذبی که شکل گرفته است را بصورت فایل پاور پوینت دریافت کنید
حرف بسیار ظریفی از علامه محمدتقی جعفری نقل کرده‌اند که کسی از ایشان سوال کرده بود چرا اسلام تا این حد در مسئله ی محرم و نامحرم سختگیری می‌کند؟ مرحوم علامه لبخندی زده بودند و فرموده بودند چون در ازدواج و در رابطه زناشویی اتفاق بزرگی می‌افتد که بزرگ‌ترین اتفاق عالم است و آن تولد یک انسان است. تمام دین برای کمال یافتن همین انسان است. همهعالم برای متکامل شدن این انسان، دست به دست هم داده‌اند. اگر کوچک‌ترین صدمه‌ای به این انسان برسد عرش خدا می‌لرزد. آبروی این انسان مومن از حرمت کعبه بیشتر می‌شود. از طرفی خدا در قرآن می‌فرماید: مَن قَتـَلَ نَفساً فکأنما قَتـَلَ النّاس جمیعاً و مَن أحیا‌ها فکأنما احیا النّاس جمیعاً، یعنی اگر کسی او را از بین ببرد مثل این است که همه مردم را از بین برده است و اگر او را زنده کرد مثل این است که همه مردم را زنده کرده است. این یک نفر مساوی با کل هستی است. می‌فرماید: الناس معادن کمعادن الذهب و الفضه. این انسان معدنی از طلاست که همه انبیا و اولیا برای ظاهر کردن این طلا و ارزش والا و عالی آمده‌اند. لذا علامه فرمودند به وجود آمدن این انسان است که در بحث ازدواج مهم است. و این انسان است که حرمت دارد و ما اگر این حرمت را نشناختیم و قدر ندانستیم و به آن اهانت کردیم، مسئولیم. اگر من به این انسان توهین کردم، به کرامت الهی توهین کرده‌ام. این انسان بزرگ‌ترین و باارزش‌ترین وجودی است که در هستی به وجود می‌آید. لذا فرمودند ازدواج حساس و مهم است چون مقدمه این اتفاق بزرگ در عالم، ازدواج است.
یک شب هم مونده که با کربلا وداع کنیم. میخوام زود شاممو بخورم و برم حرمین. آخه دیشب مداحی اومده بود بین الحرمین منو دیوونه کرد اونقد گریه کردم که عبام خیس شده بود. خدا خیرش بده.
ولی ناگهان مدیر رستوران اومد کنار صندلی ام و صحبت کرد از ایران وعراق تا اینکه بالاخره خاطره ای گفت که دوست دارم اونو به شما ها هم بگم.
کربلا، منطقه السعدیه، شارع الشهداء، هتل الدهوی، رستوران ساعت 7:30 به وقت عراق
وقتیکه امریکائ یها به کربلا حمله کردند عده ای از روحانیون رفتند دور حرمین را گرفتن یعنی بازو شان را تو بازوی هم کردند(بین ما ایرانیا رسم نیت ولی عربا در رهاپیمائیها و... چنین می کنند بازویشان را در هم گره می بندند که نشانه وحدت است) تا اینکه تانکهای امریکائی رسید کنار حرمین. همه آماده شهادت.
گوئی تو دلشون می گفتن حسین اون روز حبین خودش را سپر کرد تا تیرا به تو نرسه وقت نماز. امروز هم ما خودمون سپر میکنیم در برابر تانکهای دشمن.
ناگهان صدای در گوشها پیچید فرمانده ارتش آمریکا با صدای بلند و به زبان عربی در حالی که احترام نظامی به امام حسین می داد(یعنی دست به گوش) گفت: ای فرمانده ای که همه از تو به احترام یاد می کنند من هم به تو احترام می گذارم.
صدای چرخ تانکها باز به صدا در آمد اما این بار قصد برگشت دارن از تخریب حرمین.
آن روز در بین الحرمین اشک بود که برگونه روانه شد بود و صدای گریه بود که د رپهنای کربلا پیچیده بود.
خدا میداند حسین چه مغناطیسی دارد که همه مجذوب اویند. حتی دشمنی که قصد تخریب بارگاه ملکوتی اش را دارد نهایت با عشق او برمی گردد.
اصلا کسی را یارای تخریب قبه ملکوتی حسین نیست. این قصه مرا یاد متوکل می اندازد که مرقد حسین را آب بست ولی آب درکنار حرم او دیور شد ولی به حرم نیامد از آن روز اسم کربلا را حائل حسینی نیز گفتند یعنی دیوارحسینی!
نه متوکل و نه امریکا می تواند با حسین در بیافتد زیرا:
هر آن نوری که ایزد بر فروزد هر آن کس پف کند ریشش(ریشه اش) بسوزد
نویسنده: الهام شیری. نبی اله جهانگیری
منبع:
http://suhrawardi.blogfa.com/post-95.aspx
«ماکس وبر» گفته بود بعد از دوران کاریزماتیک، اقتدار آسمانی و نفوذ معنوی رهبر
فرهمند افول می کند و رابطه عاطفی طرفدارانش به رابطه ای تقلیدی کاهش می یابد. پس
از دوران تقلیدی، دوران حاکمیت عقل بوروکراتیک است و دیگر نباید از دوران فرهمندی
سراغی گرفت. اصلاح طلبان ۸ سال با قاطعیت می گفتند که دوران فرهمندی ولایت فقیه به
پایان رسیده است. حرف از حدود اختیارات ولی فقیه می زدند و می خواستند ولایت فقیه و
سپهر سیاست را «جادو زدایی» و «افسون زدایی» کنند و او را در حدود اصول قانون اساسی
و به عنوان «یک مدیر سیاسی» و نه «نائب امام زمان عج» شناسایی کنند.
امروز همه ی
تحلیل گران داخل و خارج، آیت الله سید علی خامنه ای را بانفوذترین رهبر دینی جهان و
رهبری فرهمند و مقتدر می دانند که قلمرو نفوذ معنوی او بسیار فراتر از مرزهای ایران
است. اصلاح طلبان در جریان فتنه اعتراف کردند که چارچوب نظری ماکس وبر برای فهم
منطق ولایت فقیه ظرفیت ندارد و ناقص است.
*حرف این است: فهم وبر غلط از
آب درآمده است. رهبری سیدعلی خامنه ای در فرهمندترین حالت خود در ۲۳ سال گذشته قرار
دارد و آفتهای دوران بوروکراتیک اصلاحات به خاطره هایی تاریخ گذشته بدل شده
اند.*
نه امام راحل و نه مقام معظم رهبری هیچکدام به معنای دقیق کلمه با انکار عقلانیت سیاسی خود را در جایگاه کاریزماتیک ننشاندند. وبر وقتی از رهبری کاریزما حرف میزند با لحنی انتقادی دوران آنرا سپری شده می داند. دوران کاریزماتیک دوران سوءاستفاده از قدرت فرهمند و دور زدن عقلانیت و فراتر از قانون ایستادن است. درحالیکه امام راحل بلافاصله پس از انقلاب مجلس خبرگان قانون اساسی را تشکیل داد تا قانون مبنای مشروعیت باشد همچنین بلافاصله اصل نظام را به همه پرسی گذاشت درحالیکه همه می دانستند همگان به امر و خواست امام تمکین خواهند کرد.
نظریه ی وبر از آنجهت توانایی و ظرفیت تحلیلش را ازدست داده است که ولایت فقیه علیرغم عبور از مرحله ی انقلاب و پساانقلاب، و علیرغم قوام یافتگی قانونی و گذار به عقلانیت سیاسی، همچنان از ارتباط عاطفی عمیق با مردم و اقتدار و نفوذ معنوی و جایگاه فرهمندش برخوردار است.
